05.03.2019

Do beatyfikacji Sługi Bożego Ks. Kazimierza Hamerszmita potrzebny jeszcze cud

W poniedziałek - 4 marca - święto św. Kazimierza Królewicza publiczną sesją w konkatedrze św. Aleksandra w Suwałkach uroczyście zamknięto diecezjalny etap procesu kanonicznego o heroiczności cnót życia Ks. Kazimierza Hamerszmita. Teraz akta diecezjalnego etapu trafią do Kongregacji ds. Kanonizacji w Watykanie.

Do uznania Sługi Bożego Kazimierza Aleksandra Hamerszmita Błogosławionym potrzebny jest cud. I o taki modlili się wierni uczestniczący we mszy świętej kończącej pierwszy etap procesu.  

Z inicjatywą wyniesienia na ołtarze śp. Ks. Kazimierza Hamerszmita wystąpili duszpasterze parafii św. Aleksandra w Suwałkach, przekonani o świątobliwości jego życia. 6 marca 2008 Stolica Apostolska wydała dekret tzw. Nihil obstat wyrażając zgodę na rozpoczęcie procesu jego beatyfikacji.

Następnie, w lutym 2010, w ełckiej kurii rozpoczęto diecezjalny etap tego procesu. Wcześniej, bo w 1996 Rada Miejska Suwałk nadała jego imię jednej z ulic, którą codziennie kroczył do kościoła św. Aleksandra, a w 1999 powstała w mieście izba pamięci poświęcona jego życiu. Jego imię nosi również Szkoła Podstawowa nr 4 i Jadłodajnia Caritasu w Suwałkach oraz Warsztat Terapii Zajęciowej dla osób niepełnosprawnych w Filipowie.  

Diecezjalny trybunał procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego Ks. Kazimierza Hamerszmita biskup ełcki Jerzy Mazur powołał 5.02.2017 r. To był pierwszy etap na drodze do beatyfikacji „świątobliwego kapłana, świętego pasterza, który nie męczył się mówieniem o Bogu, bo go miłował, nie męczył się pomaganiem drugiemu człowiekowi, bo go kochał.

Drugi etap, czyli oficjalne rozpoczęcie starań o wyniesienie na ołtarze Wielkiego Człowieka i Kapłana, którego „ulubionym miejscem w kościele był konfesjonał. Gdzie tylko się pojawił otaczały go dziesiątki wiernych. Ulubieniec dzieci, dla których oprócz z serca płynącego kapłańskiego błogosławieństwa, w kieszeni miał zawsze... cukierki.” była msza św. odprawiona w 21 rocznicę śmierci ks. Hamerszmita przez bp. J. Mazura z udziałem tysięcy wiernych i władz samorządowych Suwałk.

W czasie tego nabożeństwa oficjalnie przedstawiono skład trybunału diecezjalnego, którego postulatorem został ks. Dariusz Brozio. W wygłoszonej przed dwoma laty homilii biskup pomocniczy Diecezji Łomżyńskiej ks. bp Tadeusz Bronakowski, nawiązując do słów papieża Franciszka, który mówił, że „święci nie są nadludźmi, są tacy jak my, którzy zanim osiągnęli chwałę nieba wiedli normalne życie”, stwierdził „Właśnie takim człowiekiem, który poszedł za Chrystusem całym sercem, bezwarunkowo i bez obłudy, który poświęcił swoje życie służbie innym, znosił cierpienie i przeciwności bez nienawiści odpowiadając dobrem na zło szerząc radość i pokój” był Sługa Boży ks. Kazimierz Aleksander Hamerszmit, który był kapłanem bardzo cenionym, czułym i bliskim ludziom, rozmodlonym, życzliwym i serdecznym.  Mówiąc słowami Chrystusa Sługa Boży Kazimierz Hamerszmit był solą ziemi, tej suwalskiej ziemi...”

 W czasie trwającego dwa lata procesu diecezjalnego, zakończonego 4. marca 2019 r, trybunał przesłuchał i spisał zeznania 39 świadków, a także zebrał dokumenty mówiące o heroiczności cnót życia kandydata na ołtarze. Dokumentacja w języku polskim i włoskim licząca ok. 2.900 stron. Spisana po polsku zostaje w Diecezji Ełckiej, włoska wersja zostanie przekazana Kongregacji ds. Kanonizacyjnych w Watykanie, za co odpowiada proboszcz parafii pw. Św. Aleksandra ks. Kazimierz Gryboś.    

Poniedziałkową mszę św. kończącą diecezjalny proces kanoniczny o beatyfikację (proces może potrwać nawet kilka lat) zakończyła Ks. Kazimierza Hamerszmita zakończyła 

Modlitwa o beatyfikację Ks. Kazimierza Hamerszmita 

Boże, pełen dobroci i miłosierdzia, Ty w osobie Jezusa Chrystusa dałeś wszystkim ludziom na ziemi najwspanialszy wzór życia w miłości. Twój sługa Ksiądz Kazimierz Hamerszmit żył miłością i ukazał swoim życiem, że komunia z Tobą objawia się poprzez trwanie w łasce uświęcającej, spełnianie w cichości dobrych uczynków i zgadzanie się z Twoją wolą, nawet w chwilach upokorzenia i cierpienia. Dla większej chwały Twojego majestatu i dla mojego duchowego pożytku, za jego wstawiennictwem udziel mi łaski……………….., o którą Cię pokornie proszę. Spraw, aby dostąpił on chwały ołtarzy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
 

(Imprimatur – Biskup Ełcki, bp Jerzy Mazur; Nr 27/2017)

 

Życiorys ks. Kazimierza Aleksandra Hamerszmita (za wikipedia.pl)

Urodził się 12 lutego 1916 w Kołakach Kościelnych, w wielodzietnej rodzinie organisty kościelnego Stanisława i Michaliny z domu Dmochowska (miał dwóch braci: Józefa i Tadeusza). Poza tym rodzice wychowywali również czwarte dziecko, krewnego, sierotę Piotra Michałowskiego. Dzień po urodzeniu (13 lutego 1916) został ochrzczony w parafii Wniebowzięcia NMP w Kołakach Kościelnych, a rodzicami chrzestnymi byli ks. Stanisław Koćmierowski i Katarzyna Hamerszmit, gdzie nadano mu imiona Kazimierz, Aleksander. Matka jego podczas II wojny światowej należała do Armii Krajowej, mając ps. Mamusia, uczestniczyła aktywnie w ruchu oporu, za co dwukrotnie została odznaczona Srebrnym (1943) i Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami (1944).

W wieku sześciu lat poszedł do szkoły powszechnej w Kołakach Kościelnych, w której uczył się cztery lata, a następnie 1 września 1926 rozpoczął naukę w gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Łomży, które ukończył 25 czerwca 1934 otrzymując świadectwo dojrzałości. Idąc za głosem powołania, 20 lipca 1934 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży, będąc członkiem Sodalicji Mariańskiej. Po pięciu latach Seminarium przyjął 30 kwietnia 1939 święcenia kapłańskie z rąk bp. Stanisława Kostki Łukomskiego w katedrze łomżyńskiej.

Przyjąwszy prezbiterat został wysłany 12 czerwca 1939 do parafii św. Stanisława w Dobrzyjałowie jako wikariusz, a następnie od 1 września 1939 został wikariuszem w parafii św. Jakuba Apostoła w Bakałarzewie, gdzie zastał go wybuch II wojny światowej. 7 kwietnia 1940 został aresztowany wraz z innymi duchownymi przez hitlerowców, a następnie przewieziony do Suwałk, po czym 12 kwietnia do obozu przejściowego do Działdowa, następnie 5 maja do obozu w Sachsenhausen i wreszcie 14 grudnia do obozu w Dachau, gdzie otrzymał nr obozowy: 22575. Okres pobytu w obozie tak m.in. opisał:

Teraz powoli brano się do wszystkich. A więc marsze, śpiewy przeplatane biegiem lub żabką. Starsi zaczęli od początku odpadać (…). Kilka tygodni takich ćwiczeń poczyniło nas szkieletami (…). 14 grudnia 1940 r. przyjeżdżamy do Dachau. Spadł już pierwszy śnieg. Od stacji kolejowej do obozu marsz w drewnianych pantoflach był męką, bo śnieg lepił się do drzewa. Gdy weszliśmy do obozu, otoczyli nas wychudzeni więźniowie, prosząc o chleb. Ponieważ mieliśmy jeszcze zapasy, więc je rozdawaliśmy.

Tutaj od grudnia 1940 został poddany eksperymentom pseudomedycznym odporności na malarię. Przeżywając gehennę obozowego życia, 29 kwietnia 1945 został oswobodzony przez żołnierzy amerykańskich, ale wkrótce 12 maja zachorował na tyfus. Po leczeniu szpitalnym 12 lipca tegoż roku opuścił szpital obozowy, przebywając następnie w ośrodku polskim w Freimann. 5 sierpnia 1945 udał się do pracy duszpasterskiej w ośrodku polskim w Norymberdze (lipiec – październik 1945), a następnie do Coburga, gdzie był kapelanem szpitalnym.

W końcu kwietnia 1946 powrócił do Polski, do diecezji łomżyńskiej. 10 maja tegoż roku został wikariuszem parafii w Zambrowie, a od 1 lipca parafii w Grajewie. Następnie od 1 października przeniesiono go do Ostrołęki, a wkrótce do Augustowa. 12 października 1948 decyzją bp. Stanisława Kostki Łukomskiego został mianowany sekretarzem Kurii Diecezjalnej w Łomży, ale 4 października tegoż roku zrezygnował z tej funkcji tłumacząc to stanem zdrowia. 26 maja 1952 został przeniesiony z Ostrołęki do Rutek na miejsce aresztowanego wcześniej ks. proboszcza Czesława Dziondziaka, ale wkrótce 4 sierpnia został przeniesiony do Łomży, będąc wikariuszem oraz jednocześnie notariuszem Sądu Biskupiego. Był również wikariuszem w Piątnicy Poduchownej (zastępował tam proboszcza od 2 października 1952). Od 14 sierpnia 1959 został wikariuszem parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Suwałkach (gdzie za odszkodowanie z tytułu utraty zdrowia w obozie koncentracyjnym w wysokości 25.000 marek przeprowadził remont kościoła i ufundował organy), a następnie 10 sierpnia 1966 został mianowany proboszczem parafii św. Aleksandra, pełniąc ponadto od 23 marca 1985 obowiązki dziekana. Gdy w 1963 powstał w Suwałkach Dom Pomocy Społecznej „Kalina” rozpoczął tam pełnienie opieki duszpasterskiej. W latach 1970–1985 był kanonikiem łomżyńskiej kapituły katedralnej. 22 listopada 1975 został prałatem Jego Świątobliwości. Od 22 października 1976 był spowiednikiem domu zakonnego Zgromadzenia Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Suwałkach, a w okresie od 1 października 1985 do 1 marca 1987 był kapelanem Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego im. Wacława Zajączkowskiego w Suwałkach. Pełnił również funkcję Rejonowego duszpasterza służby zdrowia od 23 października 1973.

Od listopada 1980 we współpracy z wikariuszem parafii św. Aleksandra, ks. Jerzym Janem Zawadzkim wspierał działalność NSZZ „Solidarność”, kiedy to parafia stała się miejscem spotkań działaczy związkowych. Podczas stanu wojennego, po 13 grudnia 1981 pomagał w przechowywaniu podziemnych wydawnictw, drukowaniu ulotek, organizowaniu wieczorów poetyckich, koncertów czy wykładów. Był opiekunem duchowym osób internowanych w ośrodku odosobnienia w Suwałkach. Wielokrotnie celebrował dla nich uroczyste msze święte za Ojczyznę, wygłaszając okolicznościowe kazania.

1 lipca 1986 przeszedł na emeryturę. Zmarł 5 lutego 1996 w szpitalu w Suwałkach. Został pochowany zgodnie z wolą wyrażoną w testamencie w krypcie kaplicy cmentarnej przy ul. Bakałarzewskiej w Suwałkach.

udostępnij na fabebook
Skomentuj:
nick*
komentarz*
 
 
Zapraszamy na relację na żywo


Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle


Ślepsk Malow Suwałki

29.03.2024
20:30

Sponsor pogody
Pogoda
Newsletter

Jeżeli chcesz otrzymywać od nas informacje o nowych wiadomościach w serwisie podaj nam swój e-mail.

Kursy walut
03.29.2024 Kupno Sprzedaż
EUR 0.00% 4.4889 4.5795
USD 0.00% 4.1175 4.2007
GBP 0.00% 5.1508 5.2548
CHF 0.00% 4.5999 4.6929
28.03.2024

mieszkanie

28.03.2024

elewacje

Dodaj nowe ogoszenie