Dobiega końca remont skansenu w Puńsku [zdjęcia]

Dobiega końca remont skansenu w Puńsku, który rozpoczął się w maju. Prace powinny zostać ukończone do końca września. Samorząd pozyskał na ten cel fundusze z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020.

 Do przetargu stanęła tylko jedna firma - Konstruktor Puńsk. Zaoferowała wykonanie prac za 183. 353zł netto ( 225 tys. brutto).

Przedmiotem inwestycji jest remont zespołu zabytkowych obiektów skansenu, w skład których wchodzą:

• chata

• chlew,

• spichlerz.

Zakres robót obejmuje m.in.:

-  rozebranie słomianych pokryć oraz ołaceń połaci dachowych;

• wzmocnienie belek stropowych;

• wymiana końcówek krokwi oraz podwalin i murłat;

• łacenie i krycie dachów słomą z uzupełnieniem elementów;

• wymiana podłóg i podsufitki z desek;

• przemurowanie pieców i trzonów kuchennych;

• malowanie tynków wewnętrznych;

• zabezpieczenie ochronne elementów drewnianych (deski, płyty, bale i krawędziaki);

• zerwanie starych glinianych posadzek i wykonanie nowych;

• uporządkowanie terenu inwestycji.

Najpierw zostały wykonywane prace wewnątrz budynków. Wbrew obawom udało się też pozyskać do dobrą słomę, z którą obecnie jest krucho.

Natomiast budynek, w którym odbywają się przedstawienia teatralne, a który nie jest wpisany w rejestr zabytków, został już pokryty wiórami olchowymi. To trwalszy materiał od słomy. Pokrycie dachu tego budynku gmina sfinansowała ze środków własnych.

Jak widać na zdjęciach, prace przy remoncie skansenu są już mocno zaawansowane.

Puński skansen

Puński skansen obchodził w 2017 roku jubileusz 25 lat istnienia. Idea stworzenia w Puńsku muzeum na wolnym powietrzu narodziła się jeszcze w 1986 roku. Zanim jednak placówka została oddana do użytku, poszukiwano zarówno budynków, jak i elementów wyposażenia. Zostały przeniesione ze wsi Wojtokiemie. Znajduje się po lewej stronie drogi Puńsk-Sejny w odległości 0,5 km od centrum Puńska.

W postaci takiej jak obecnie, muzeum można podziwiać od 1992 roku. W skład zrekonstruowanej zagrody litewskiej z przełomu XIX i XX wieku wchodzą cztery drewniane budynki: chałupa, spichlerz, budynek inwentarski (obora), stodoła, żuraw.

Budynki ułożone są w kwadrat. Najbliżej drogi usytuowana jest dwudrzwiowa stodoła z plewnikiem na zapleczu. Naprzeciw stodoły stoi chata wiejska, zaś w poprzek do nich stoją obora i świronek. Między świronkiem i chatą znajduje się studnia z żurawiem, obok niej drugi. Jest to typowa zagroda wielobudynkowa, najbardziej charakterystyczna na terenie Sejneńszczyzny, średniozamożnego rolnika. Zagroda posiada również drewniane ogrodzenie ze sztachet i żelazny kierat za stodołą. Przy chacie urządzono tradycyjny wiejski ogródek.

Wszystkie budynki są drewniane, zrębowe, postawione na kamieniach lekko powiązanych wapnem i cementem. Do pokrycia dachów użyto słomy. Tuż przy ogrodzie błyszczy lustro niewielkiego stawu.

W stodole przechowywano płody rolne, maszyny rolnicze i inne narzędzia pracy. Tu, też, początkowo przy pomocy cepów, młócono zboże i inne płody rolne. Później młocarnię napędzano kieratem. Obecnie w spichlerzu, chałupie i oborze oglądać można różnorodne wystawy stałe i czasowe związane z kulturą ludową. Można m.in. obejrzeć sprzęty używane na terenie pogranicza polsko-litewskiego do tkania, m.in. krosno, snowadło, kołowrotek, uprawiania ziemi i przechowywania ziaren.

Skansen służy też do wystawiania sztuk teatralnych, przeglądów zespołów folklorystycznych i ich występów, spotkań kapeli ludowych. Wewnątrz stodoły są ławki dla widzów oraz scena dla artystów i rekwizyty teatralne. Tu co roku odbywa się Festiwal Teatrów Stodolanych.

Skansen Puńsku został odznaczony 2. nagrodą za Najlepiej Zachowany Zabytek Budownictwa Drewnianego w Województwie Podlaskim.

WYG