31 sierpnia 1980 r. w Stoczni Gdańskiej strajkujący na czele z Lechem Wałęsą i wicepremier Mieczysław Jagielski podpisali porozumienie , którego najważniejszym efektem było powstanie NSZZ Solidarność, pierwszej legalnie działającej niezależnie od władz PRL organizacji.
Porozumienia zawarte w Sali BHP Stoczni Gdańskiej im. Lenina zakończyło dwumiesięczne strajki, rozpoczęte w lipcu na Lubelszczyźnie, które rozlały się na cały kraj. Rząd zobowiązał się do realizacji 21 postulatów. Obok konieczności przestrzegania wolności słowa, prawa do strajku, przywrócenia do pracy osób zwolnionych i represjonowanych z pobudek politycznych, podwyżek płac czy wprowadzenia wolnych sobót, znalazł się ten pierwszy najistotniejszy – „Akceptacja niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych wynikających z ratyfikowanych przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy, dotyczących wolności związków zawodowych". Jego realizacja doprowadziła do zarejestrowania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.
Wkrótce do „Solidarności” należało ok. 10 milionów Polaków. Zaczął się powolny, prawie o 10-letni, przerwany wprowadzeniem stanu wojennego, demontaż totalitarnego systemu. Jego finałem były częściowo wolne wybory 4 czerwca 1989 r. i zmiana ustroju w Polsce, a w innych państwach „demokracji ludowej” Europy Środkowo-Wschodniej zmiany zaczęły następować jesienią tego samego roku.
W czwartek, 31 sierpnia 2017 roku w Suwałkach obchody 37. Rocznicy, na które zaproszeni są wszyscy mieszkańcy, organizują Rada Oddziału Regionu Podlaskiego NSZZ „Solidarność" w Suwałkach na czele ze Zdzisławem Koncewiczem oraz poseł Jarosław Zieliński.
Program: uroczystych obchodów 37. rocznicy powstania NSZZ "Solidarność" w Suwałkach (31 sierpnia 2017 roku):
godz. 18.00
- uroczysta Msza Święta w intencji Ojczyzny i NSZZ „Solidarność" w kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Suwałkach (ul. Wojska Polskiego 36)
- złożenie kwiatów i przemówienia okolicznościowe pod Dębem Wolności w Parku im. Konstytucji 3 Maja
WD
Fot. PAP. Zbigniew Trybek
Lista postulatów
1. Akceptacja niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych wynikających z ratyfikowanych przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczących wolności związków zawodowych.
2. Zagwarantowanie prawa do strajku oraz bezpieczeństwa strajkującym i osobom wspomagającym.
3. Przestrzegać zagwarantowanej w Konstytucji PRL wolności słowa, druku i publikacji, a tym samym nie represjonować niezależnych wydawnictw oraz udostępnić środki masowego przekazu dla przedstawicieli wszystkich wyznań.
4. Przywrócić do poprzednich praw.
a. ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976 r., studentów wydalonych z uczelni za przekonania,
b. zwolnić wszystkich więźniów politycznych (w tym Edmunda Zadrożyńskiego, Jan Kozłowskiego, Marka Kozłowskiego),
c. znieść represję za przekonania.
5. Podać w środkach masowego przekazu informację o utworzeniu Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz publikować jego żądania.
6. Podać realne działania mające na celu wyprowadzenie kraju z sytuacji kryzysowej poprzez: a. podanie do publicznej wiadomości pełnej informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej, b. umożliwienie wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenie w dyskusji nad programem reform.
7. Wypłacić wszystkim pracownikom biorącym udział w strajku wynagrodzenie za okres strajku jak za urlop wypoczynkowy, z funduszu Centralnej Rady Związków Zawodowych (CRZZ).
8. Podnieść zasadnicze uposażenie każdego pracownika o 2 tys. zł na miesiąc jako rekompensatę dotychczasowego wzrostu cen.
9. Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza.
10. Realizować pełne zaopatrzenie rynku wewnętrznego w artykuły żywnościowe, a eksportować tylko nadwyżki.
11. Znieść ceny komercyjne oraz sprzedaż za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.
12. Wprowadzić zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej oraz znieść przywilejów Milicji Obywatelskiej, Służby Bezpieczeństwa i aparatu partyjnego poprzez: zrównanie zasiłków rodzinnych, zlikwidowanie specjalnych sprzedaży itp.
13. Wprowadzić na mięso i jego przetwory kartki - bony żywnościowe (do czasu opanowania sytuacji na rynku).
14. Obniżyć wiek emerytalny dla kobiet do 55 lat, dla mężczyzn do 60 lub przepracowanie w PRL 30 lat dla kobiet i 35 dla mężczyzn bez względu na wiek.
15. Zrównać renty i emerytur starego portfela do poziomu aktualnie wypłacanych.
16. Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełna opiekę medyczną osobom pracującym.
17. Zapewnić odpowiednią ilość miejsc w żłobkach i przedszkolach dla dzieci kobiet pracujących.
18. Wprowadzić urlop macierzyński płatny przez okres 3 lat na wychowanie dziecka.
19. Skrócić czas oczekiwania na mieszkania.
20. Podnieść diety z 40 do 100 złotych i dodatek za rozłąkę.
21. Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i systemie czterobrygadowym brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy.
