Uczniowie Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Suwałkach – Zofia Szulc i Igor Przybylak, kandydaci do Sejmu Dzieci i Młodzieży wpadli na pomysł zasadzenia drzewa, aby upamiętnić Michała Łazarskiego, posła, działacza społecznego i żołnierza.
Uroczystość uczniów Szkoły Podstawowej i Gimnazjum im. Marii Konopnickiej odbyła się na terenie suwalskiego Klubu Garnizonowego, z udziałem Małgorzaty Danuty Ostrowskiej – dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej oraz prezes Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Sztabińskiej im. Karola Brzostowskiego w Sztabinie, Jadwigi Orłowskiej – dyrektor Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Suwałkach, Jarosława Kowalewskiego – komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w Suwałkach oraz Andrzeja Twardowskiego – dyrektora Klubu Garnizonowego.
Młodzież krótko przybliżyła zgromadzonym postać Michała Łazarskiego. Następnie odbyło się uroczyste zasadzenie drzewa. Nie obyło się bez symbolicznego wbicia łopaty w ziemię przez przybyłych gości oraz ich wystąpień. Wszyscy zgodnie stwierdzili, że inicjatywa uczniów jest bardzo dobrym pomysłem na upamiętnienie posła. Na koniec odśpiewany został „Mazurek Dąbrowskiego”.
Michał Łazarski urodził się 29 września 1896 roku w Sztabinie. Miał podstawowe wykształcenie, prowadził niewielkie gospodarstwo rolne. Założył Związek Strzelecki i Straż Ochotniczą w Sztabinie, jako ledwie 20-latek został upoważniony do tworzenia komendy lokalnej Polskiej Organizacji Wojskowej, która obejmowała teren gminy Sztabin. W czasie wojny polsko-bolszewickiej wstąpił w szeregi 41. Suwalskiego Pułku Piechoty oraz awansował do stopnia starszego sierżanta. Uczestniczył on także w walkach partyzanckich z Niemcami m.in. w czerwcu 1919 roku. Oddział dowodzony przez sierż. Michała Łazarskiego zaskoczył Niemców na śluzie w Kopcu, odbierając im broń i umundurowanie.
Michal Łazarski często odwiedzał Suwałki. W latach 1928-1938 był posłem, a w 1938-1939 senatorem V kadencji. W czasie II wojny światowej służył w Armii Krajowej, był dowódcą jej zgrupowania na Pradze. 1 sierpnia prowadził swoich żołnierzy do miejsca koncentracji. Został jednak zatrzymany przez silny patrol niemiecki. Kiedy Niemcy chcieli wylegitymować powstańców, porucznik Łazarski wyszarpnął pistolet, zastrzelił dowódcę patrolu, a kolejnego ostrzelał. Dzięki temu skupił uwagę Niemców na sobie, co pozwoliło powstańcom uciec spod ostrzału. W ten bohaterski sposób, sam ginąc, uratował istnienie oddziału. Działo się to przed godziną „W”, około 16:30 i było to jedno z ważniejszych wydarzeń poprzedzających powstanie.
Michał Łazarski został odznaczony dwukrotnie krzyżem srebrnym orderu Virtuti Militari (1921, 1944), Krzyżem Niepodległości z Mieczami (1931) i Krzyżem Walecznych.
