Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, jako administrator drogi wodnej Kanał Augustowski, powołało komitet organizacyjny obchodów 200-lecia budowy Kanału Augustowskiego, które przypadają w 2023 roku.
Na jego czele stanął Przemysław Daca – prezes Wód Polskich.
- Jesteśmy gotowi na to żeby poświęcić czas, energię i środki by uczcić 200-lecie Kanału Augustowskiego. Cieszę się, że Wody Polskie podejmują się organizacji ogólnopolskich obchodów jubileuszu 200-lecia. Zapraszam także do współpracy zainteresowane stowarzyszenia czy samorządy – mówi Przemysław Daca.
W skład komitetu organizacyjnego, a tym samym swoją wolę współpracy przy organizacji jubileuszu wyrazili przedstawiciele: Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego, Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego, Miasta Augustów, Gminy Augustów, Powiatu Augustowskiego, Gminy Płaska, Gminy Bargłów Kościelny, Gminy Sztabin, Podlaski Wojewódzki Konserwator Zabytków, Augustowska Organizacja Turystyczna, Biebrzański Park Narodowy, Wigierski Park Narodowy, Nadleśnictwo Płaska, Nadleśnictwo Augustów, Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania – Kanał Augustowski”, Urząd Żeglugi Śródlądowej Delegatura w Giżycku oraz Kędzierzynie-Koźlu, Augustowskie Placówki Kultury oraz Żegluga Augustowska.
Komitet będzie odpowiedzialny za całoroczną organizację obchodów 200-lecia budowy Kanału Augustowskiego i stworzenia kalendarza wydarzeń informacyjno-promocyjno-edukacyjnych, które będą miały miejsce w 2023 roku.
Na razie, w sobotę (1.10) na śluzie Mikaszówka odbył się Rodzinny Piknik Edukacyjny "Jesień nad Kanałem Augustowskim" i mała potańcówka przy Kanale Augustowskim. Imprezę zorganizowały Wody Polskie.
Kanał Augustowski
Kanał Augustowski jest położony na terenie Polski i Białorusi (14 śluz po polskiej stronie, 1 w pasie granicznym i 3 po stronie białoruskiej). Jego całkowita długość to około 103,4 km. W 1968 r. został wpisany do rejestru zabytków, a decyzją Prezydenta RP w 2007 r. stał się Pomnikiem Historii. Od kilku lat władze próbują wpisać obiekt na listę UNESCO.
Kanał Augustowski to unikatowe w skali europejskiej dzieło budownictwa wodnego z pierwszej połowy XIX wieku. Prace nad jego projektem rozpoczął w 1823 r., polski inżynier gen. Ignacy Prądzyński. Budowa ruszyła w 1824 roku. Budowę przerwał wybuch powstania listopadowego. Prace ostatecznie ukończono w 1838 roku.
Powodem jego budowy były pruskie restrykcje celne uniemożliwiające spławianie polskich towarów Wisłą do Gdańska.
Aby wyrównać różnice poziomów wód uregulowano 35 km koryt rzek Netty i Czarnej Hańczy, wykonano ponad 40 km przekopów i wybudowano 18 śluz oraz 23 jazy regulujące wodę.
Obecnie Kanał Augustowski jest wykorzystywany jako malowniczy szlak wodny, jeden z najpiękniejszych szlaków kajakowych w kraju. Kanałem kursują także statki żeglugi śródlądowej.
A kiedy kajakiem, statkiem z Augustowa do Grodna, Druskiennik?
Już na początku lat 90. ub. wieku władze ówczesnego województwa suwalskiego oraz grodzieńskiego czyniły wiele, aby uruchomić drogę wodną od Augustowa do Grodna i dalej do Druskiennik przynajmniej. Trzeba było na początek remontować śluzy, pogłębiać koryto rzeki, Kanału Augustowskiego. Graniczna śluza została po wojnie całkowicie zniszczona.
Dzięki „odwilży” w pewnym okresie w stosunkach polsko - białoruskich udało się wykonać wiele prac. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej zainwestował tylko do 2017 roku ponad 80 mln zł w prace remontowe i konserwacyjne na śluzach. Strona białoruska wydała jeszcze wcześniej ok. 20 mln dolarów na remonty i odbudowę po swojej stronie.
W 2016 roku udało się spływy kajakowe Kanałem Augustowskim na stronę białoruską i z powrotem. Statki nie popłynęły.
Jesienią 2016 roku burmistrz Augustowa popłynął kajakiem na trasie Augustów - Grodno - Druskienniki. W Grodnie i Druskiennikach był witany przez mieszkańców i władze.
Jeszcze w 2016 roku Litwa i Białoruś miały zamiar otworzyć regularne rejsy statkiem po Niemnie. W przyszłości rzeką miano podróżować także do Polski.
Gdy wprowadzono ruch bezwizowy na Kanale Augustowskim, turyści mogli przekraczać bez wiz polsko-białoruską granicę na Kanale. Pandemia, a teraz ostre stosunki polsko - białorusko – litewskie, obecna sytuacja geopolityczna nie wróżą dobrze tej turystyce. A szkoda.
WYG
Źródło i fot: Wody Polskie
