Jak przewidywaliśmy na 68. Mistrzostwach Polski Juniorów w Toruniu finał oszczepu dziewcząt był trzymał w napięciu do przedostatniego rzutu. Przedostatniego, bowiem właśnie w nim, druga po 5. kolejkach Marcelina Witek (SKLA Sopot) posłała oszczep na odległość 57,31 odbierając zawodniczce Hańczy Suwałki Marii Andrejczyk złoty medal MP, ale i (o 78 cm) rekord Polski juniorek. Andrejczyk, z wynikiem 55,97 z pierwszej kolejki, wywalczyła srebro.
W ostatniej kolejce barierę 50 m przekroczyła też brązowa medalistka Aleksandra Mickiewicz (Uczniak Szprotawa - 50,19). Czwarta lokata przypadła drugiej podopiecznej Karola Sikorskiego Dominice Dabulis, która rzuciła na odległość 44,16 m. W finale biegu na 400 m ppł. fantastycznie pobiegł Szymon Birt, który z czasem 53.15 (poprawił rek. życ. o ponad 0,5 sek.) zajął czwarte miejsce, ale jest o rok młodszy od rywali, podobnie jak Majka i Dominika.
- No cóż, taki jest sport - mówiła po konkursie Majka Andrejczyk. – W ostatniej kolejce dostałam kopa w tyłek i bardzo dobrze się stało. Byłam już pewna złota, ale wówczas wystrzeliła Marcelina. Przed konkursem zakładaliśmy z trenerem, że muszę zacząć od mocnego uderzenia i rzeczywiście, w pierwszym rzucie dostałam skrzydeł i odskoczyłam rywalkom zdecydowanie. Szkoda, że tych skrzydeł w następnych rzutach nie dostał mój oszczep. Ale generalnie jestem zadowolona. Doping miałyśmy z Dominiką fantastyczny. Byli moi rodzice, dopingowali nas koledzy i koleżanki. Fantastyczny konkurs i, moim zdaniem, bardzo dobra postawa zarówno moja, jak i Dominiki. Dwie dziewczyny z Sejn w czwórce najlepszych juniorek w Polsce, to chyba nie przypadek. Tym bardziej, że obie jesteśmy o rok młodsze od rywalek i za rok to my będziemy „weterankami” w gronie juniorek – podsumowuje mistrzostwa Majka.
Przed nią teraz ostatni etap przygotowań do Mistrzostw Świata Juniorów w USA (Eugene, 22-27.07.). Po zawirowaniach w PZLA z wyborem trenera, z którym do najważniejszego startu przygotowywać się ma Andrejczyk stanęło na tym, że będzie nim trener klubowy Karol Sikorski (w pierwszej wersji miał być nim szkoleniowiec z lubuskiego, a drugiej z Białegostoku). Zdaniem aktualnej wicemistrzyni Polski taka decyzja to najlepsza, jaką władze związku mogły podjąć w decydującym okresie przygotowań.
- Czego oczekuję po starcie w Eugene? – pytaniem na pytanie odpowiada Andrejczyk. – Chcę wypaść jak najlepiej. Mam nadzieję, że demony z Doniecka (Mistrzostwa Świata Juniorów Młodszych 2013 r - 26. miejsce z wynikiem 45,14 m, przy minimum na finał 50 m i rekordzie życiowym 53,32 m – dop. wł.) już mnie opuściły. Chcę pokazać, że jestem mocna psychicznie i dobrze przygotowana fizycznie do walki o najwyższe lokaty, o miejsce w światowej czołówce juniorek. A co z tego wyjdzie? Nie wiem, naprawdę nie wiem. Zobaczymy pod koniec lipca.
Zdaniem Majki awans do szerokiego finału (12 najlepszych zawodniczek z eliminacji) powinien dać rzut na odległość 54-55 metrów, miejsce na podium ok. 60 m, a zatem ponad 3 metry więcej niż wynosi rekord życiowy podopiecznej K. Sikorskiego. Czy stać ją na taki wynik? Trenerzy i fachowcy twierdzą, że tak, ale pod warunkiem, że skrzydeł dostaną oboje Majka i jej oszczep.
„Ptasim” finałem nazwano finał A biegu na 200 m dziewcząt.
- Starowały w nim Wróbel, Wróblewska, Wrona – same ptaszki – tłumaczy Jarosław Jutkiewicz, trener suwalskich lekkoatletów. – Kornelia pobiegła dobrze, zrobiła to, na co ją aktualnie stać czyli wyrównała życiówkę i zajęła wysokie, siódme miejsce. Była też jedyną sprinterką w składzie naszej sztafety 4 x 100 metrów, która sklasyfikowana została na ósmej pozycji z najlepszym wynikiem jaki dziewczyny uzyskały w tym składzie. A skład to naprawdę dziwny, bo obok wspomnianej Kornelii biegły dwie dziewczyny skaczące wzwyż i w trójskoku (Elwira Wróbel i Anna Bałon – dop. wł.) i wieloboistka (Barbara Wojtulewicz – dop. wł). Pomimo odległej lokaty cieszy mnie powrót na bieżnię Patryka Franko. Ten chłopak ma papiery na szybkie bieganie, ale musi dużo trenować, a ostatnie pół roku miał przerwę spowodowaną przygotowaniami do matury. Wrócił i oby już trenował bez komplikacji.
Bardzo dobry bieg w finale 400 m ppł. zaliczył Szymon Birt, który o pół sekundy poprawił rekord życiowy i minął metę na czwartym miejscu. Przegrał tylko ze starszymi o rok rywalami. Brązowy medal byłby w jego zasięgu gdyby nie komplikacje zdrowotne, które w tygodniu przed wyjazdem na mistrzostwa na dwa dni wyłączyły go z treningu. Watro też dodać, że dla Szymka był to trzeci start na tym dystansie w kat. juniorów, a zatem na wyższych płotkach.
- Na przeciwległej prostej, przy przeciwnym wietrze, utrzymywałem swój rytm i pozwoliłem odskoczyć rywalom – na mecie komentował swój bieg Szymon. – Niestety, to był mój błąd. Uciekli za daleko i nic więcej niż czwarte miejsce nie byłem w stanie wycisnąć.
W poniedziałek Szymon wystartuje w eliminacjach na 110 ppł., dystansie na którym czuje się nieco gorzej, a i doświadczonych, obieganych na wysokich płotkach rywali będzie więcej. Miejsce w finale B (9-16) będzie dobry wynikiem, finał A – sukcesem.
Jeszcze dwa zdania o konkursie trójskoku dziewcząt. Ania Bałon miała problemy z trafieniem w belkę, w sowim najlepszym skoku, który dał jej 12 miejsce odbiła się o ok. 30 cm przed deską. Elwira Wróbel popełniała błąd techniczny wynikający z braku doświadczenia. Zamiast „pchać się do przodu” (po odbiciu ciągnąć długość) szła w górę i stąd słabszy wynik i odległa lokata.
Wyniki suwalskich lekkoatletów uzyskane w niedzielę
K: trójskok - 13. Anna Bałon - 10,83 (awans do finału dawał wynik 10,92)
19. Elwira Wróbel - 10,19
K: 200 - 7. Kornelia wróbel - 12.27 (7 el. - 12.44)
K: 4 x 100 - 8. - Barbara Wojtulewicz, Anna Bałon, Elwira Wróbel, Kornelia Wróbel - 49.68
K: rzut oszczepem - 2. Maria Andrejczyk - 55,97 (el. 2 - 52,85)
4. Dominika Dabulis - 44,16 (el. 4. - 45,08)
M: 400 ppł - 4. Szymon Birt - 53.15 rek. życ. (el. 8. - 54.67)
M: 200 - 27. Patryk Franko - 23.22
Poniedziałkowe starty:
K: 200 F Kornelia Wróbel
M: 110 ppł el i ew. F - Szymon Birt
