Tego nie da się opisać, tam trzeba było być i widzieć, widzieć roześmiane buzie niepełnosprawnych dzieci i ich opiekunek z przedszkoli, łzy, tak, tak, łzy rodziców patrzących iskierki w oczach swoich pociech, w których częściej niż radość gości ból, cierpienie.
SÅ‚owa uznania wszystkim, którzy organizowali ten dzieÅ„ w SOS-W nr 1, za serce wÅ‚ożone w przygotowanie spotkania i zabawÄ™ z dziećmi, za radość jakÄ… daliÅ›cie im i ich rodzicom.
Reszta na zdjęciach..
TM
