Wybierając przedszkole, rodzice kierują się wieloma czynnikami. Podczas procesu decyzyjnego rodzi się pytanie: czy posłać dziecko do placówki integracyjnej? Istnieje zarówno duża grupa zwolenników, jak i przeciwników takiego rozwiązania.
Rodziców nierzadko niepokoi fakt wspólnej nauki dzieci z dysfunkcjami i zdrowych przedszkolaków. Wynika to z faktu, że wcześniej nie mieli oni do czynienia z taką formą edukacji. Specjaliści są jednak zgodni co do pozytywnego wpływu wspólnej edukacji na obie grupy maluchów.
Nie należy mylić przedszkola integracyjnego z placówką specjalną. W tej pierwszej ideą jest włączanie dzieci niepełnosprawnych w grupy ich pełnosprawnych rówieśników. Integracja nie jest procesem jednostronnym. Dzieci są traktowane jednakowo i każde ma takie same prawa i obowiązki.
Większa kontrola, wyższy komfort
Mniejsze niż w standardowych ośrodkach grupy zajęciowe stanowią istotną zaletę. Dzieci mają orzeczenia o różnych stopniach niepełnosprawności, dlatego w każdym oddziale zatrudnieni są dodatkowi nauczyciele mający za zadanie wspierać malców z dysfunkcjami. Nad prawidłowym rozwojem przedszkolaków czuwa sztab wykwalifikowanych specjalistów: psychologów, logopedów i rehabilitantów.
Wbrew utartym stereotypom, każda placówka zachowuje właściwe proporcje. Dzieci niepełnosprawne powinny stanowić maksymalnie 1/3 wszystkich przedszkolaków.
Wzajemna korzyść
Socjologowie podkreślają zbawienny wpływ dzieci zdrowych i tych z dysfunkcjami na siebie nawzajem.
- Niepełnosprawni malcy mobilizują się, chcąc dorównać sprawniejszym rówieśnikom. Dzięki temu nabierają pewności siebie i zwiększają swoje możliwości. Z kolei dzieci zdrowe uczą się wrażliwości i odpowiedzialności, gdyż często pomagają swoim kolegom z grupy. Co więcej, doświadczenie, jakim jest uczęszczanie do przedszkola integracyjnego buduje od najmłodszych lat poczucie w małym człowieku, że ludzie są odmienni. Jest to bezcenny trening komunikacyjny oraz lekcja tolerancji – mówi Adam Ślęczka, dyrektor Aktywnego Przedszkola Kogut w Poznaniu.
Codzienna relacja wytwarza między przedszkolakami więzi psychospołeczne, będące istotną wartością dla dzieci i rodziców, która zdecydowanie może zaowocować
w przyszłości.
