W świecie pozbawionym wartości wszystko jest relatywne, dlatego głównym motywem działania staje się instynkt i potrzeba bliskości. Trójka ludzi stopniowo odkrywa siebie nawzajem, nie wiedząc, czy doprowadzi ich to do samopoznania, czy do toksycznego uzależnienia.
Koncept, choreografa, wykonanie: Katarzyna Kania, Daniel Komędera, Piotr Stanek
Muzyka: Oleg Dziewanowski
Kostiumy: Magdalena Kowalczyk
Po spektaklu odbędzie się spotkanie z twórcami.
Sednem spektaklu jest pytanie – co to znaczy posiadać? Trójka tancerzy podjęła ten trudny egzystencjalny temat z humorem i odpowiednim dystansem. Sztuka inspirowana jest ludźmi bezdomnymi.
Twórcy nie traktują ich jednak z perspektywy powszechnie przyjętej pozycji społecznej, a sposobu odczuwania i podejścia do otaczającej ich rzeczywistości. Czy z perspektywy bezdomnego, jest możliwe posiadanie na własność czegokolwiek? To doprowadziło ich to stworzenia utopijnego świata, który pozbawiony jest jednej odgórnej wartości. Wszystko jest relatywne, dlatego głównym motywem działania staje się instynkt i potrzeba bliskości. Gdzie i do kogo należą? Trójka ludzi stopniowo odkrywa siebie nawzajem, nie wiedząc czy doprowadzi ich to do samopoznania czy do toksycznego uzależnienia i pozbawienia się indywidualności i możliwości samodzielnego wyboru.
Mocno zarysowane osobowości taneczne w bardzo ciekawy sposób kontrastują na scenie dając wielobarwny obraz, którego nieodłącznym elementem jest ciągły ruch trójmiejskiego muzyka – Olega Dziewanowskiego.
Kania, Komędera, Stanek: „Nie mam nic, ale rządzę swoim czasem. To, co dla Ciebie jest granicą dla mnie jest uosobieniem wolności. Nie wybrałbym życia, gdzie musiałbym udawać. Nie mogę skończyć z uzależnieniem od zabawy. Obudź fantazję i dołącz do mnie. To jest historia jednego dnia. Przed widzem odkrywa się paralelny świat absurdów i nieograniczone możliwości ludzkiej fantazji, która potrafi stworzyć osobną rzeczywistość. Spektakl ma na celu spojrzenie na ludzi bezdomnych z innej perspektywy, jako na ludzi wolnych i niezależnych.”
