Iloma czapkami powinien dysponować strażnik miejski? Ile powinien mieć kurtek? Jakie spodnie i koszulę? Jak długo powinien w nich chodzić? Wszystkie te kwestie reguluje nowo przyjęty regulamin umundurowania Straży Miejskiej. Mundurowi choć ubrań mają dużo, to muszą im one wystarczyć na kilka lat pracy.
Wiatrówka, spodnie lub spódnica, koszula na krótki i długi rękaw, koszulko-bluza, dwie czapki i kurtki. Do tego buty typu oficerki i rogatywka. Ponadto pas, krawat, szalik i rękawice. Nie brakuje też elemetów siłowych - pałka obronna wielofunkcyjna, kajdanki oraz ręczny miotacz substancji obezwładniającej. To tylko cześć ubioru suwalskiego strażnika miejskiego, który określa, zatwierdzony przez prezydenta Suwałk, regulamin umundurowania.
- Główne zmiany w stosunku do poprzedniego regulaminu zaszły w umundurowaniu pocztu sztandarowego. Będzie on teraz miał inne mundury galowe - wyjaśnia komendant Grzegorz Kosiński. Główny strażnik nie chwali się jednak, że zgodnie z regulaminem, to on precyzować będzie teraz, kiedy jego podwładni będą z ubioru zimowego przechodzić na stroje letnie.
Regulamin określa nie tylko jakie strażnikom przysługują stroje, ale też jak długo będą je nosić. Najdłużej posłuży im czapka i szalik. Przyznawane są one bowiem raz na siedem lat. - Przydziały są tak „częste", że pod koniec użytkowania ubrania się do niczego nie nadają - przyznaje Kosiński. Dlatego zużyte umundurowanie nie trafia ani do opieki społecznej, ani na sprzedaż, a ląduje bezpośrednio na śmietniku.
Oprócz należnego przydziału w regulaminie zapisano też obowiązki strażnika. - Zabrania się wypychania przedmiotami kieszeni umundurowania - podkreśla jeden z zapisów. Miejski mundurowy zobowiązany jest też do uaktualnienia swojej „rozmiarówki". Nie może również nosić munduru poza pracą oraz łączyć go z cywilnym ubiorem.
(mkapu)
